Son Çentik

İpi kopmuş, yırtık bir uçurtma
Gibi geçti ömrün
Savruldun ordan oraya
Sonunda takılıp dalına acının paramparça
Ona tutundun, yaprağı oldun kaynayıp
Bu yüzden işte, kendini yakan yalnız
Tuhaf bir alevdin
Hayatta sen en çok yanmayı sevdin

Son Çentik İsmail Uyaroğlu’nun 16. Şiir kitabı. Uyaroğlu bu kitabında 1980’lerden bugüne kadar yazdığı, kitaplarına girmemiş şiirleri bir araya getirdi.

Öfkenin, başkaldırının ve hüznün harmanlandığı, çağa ayna tutan, keskin “çentikler” atan şiirler bunlar.

Uyaroğlu “Son Söz” başlıklı “önsöz”ünde kitabına neden “Son Çentik” adını verdiğini de açıklıyor: ”Dilerim, hayat bana başka şiir yazdırmaz.......Ama şu kesin, yazsam da yayımlamayacağım.”

Okurken dizeler arasında akan kanın sıcaklığını duyacağınız şiirler...

Son çentiği yüreğimize atıyor İsmail Uyaroğlu.