Otranto Şatosu

Otranto Şatosu, “gotik romanın” edebiyat tarihinde kabul görmüş ilk örneğidir. Gotik
bir mimari ile birleşmiş labirentlerin ve klostrofobik odaların oluşturduğu bütün, Horace
Walpole’ün gotik korku dünyasının temel kurucu öğesini oluşturur. Bu mekân, türde,
genellikle bir şato, bir manastır, bir kadınlar manastırı ya da harabelerin içindeki bir
zindan olarak karşımıza çıkar. Bu mimari mekan gotik romanın psikolojik entrikalarının geçtiği yer olarak, onların ayrılmaz parçasını oluşturur; akıl dışı, denetlenemez
olan, fiziküstü ya da doğaüstü dediğimiz dünyadan gelip bu tekinsiz mekanlarda sadece roman kahramanlarını değil okuru da korkutur.