Mavi Geceler

“Belli bölgelerde, yaz gündönümü öncesinde ve sonrasında, alacakaranlığın uzadığı ve mavileştiği, sadece birkaç hafta sürecek bir zaman dilimi yaşanır. Mavi gecelerde, günün asla bitmeyeceği duygusuna kapılırsınız. Mavi gecelerin sonu yaklaşırken (sonu gelecektir, mutlaka gelir) ciddi ciddi ürperir, kendinizi hastalanacakmış gibi hisseder ve aynı anda, ilk kez farkına varırsınız: Mavi ışık azalmaktadır, günler şimdiden kısalmaya başlamıştır, yaz bitmiştir.”

“Ölümsüzlük üzerine bir meditasyon”

- San Francisco Chronicle

 “… Akıp geçen zaman için bir ağıt”

- Michiko Kakutani, New York Times

“Joan Didion parlak bir gözlemci, güçlü bir düşünür, yaşadığı çağa damga vuran işler ortaya koyan bir yazar. Mavi Geceler büyük bir miras…”

- The Boston Globe

Ulusal Kitap Ödülü sahibi Joan Didion Mavi Geceler’de kızı Quintana’yı anıyor. Elinizdeki kitap çağımızın en önemli yazarlarından birinin, genç yaşta kaybettiği kızının ardından önce ona dair hatıralarla, sonra kendiyle, yaşlanmakla ve tüm unutup gidemedikleriyle hesaplaşmasının sersemletici bir dürüstlükle kağıda dökülmüş hali.