Din Hizmetlerinde Rehberlik ve İletişim

Rehberlik, bireyin doğruyu bulması, yeni durumlara uyum sağlaması, sıkıntılarından sıyrılıp rahatlaması, tercihte bulunup karar oluşturması için ihtiyaç duyduğu yardımın ve desteğin verilmesi eylemidir. Ancak verilen yardım ve desteğin rastgele değil, duyulan ihtiyaca tatminkâr bir cevap oluşturmayı sağlayacak şekilde anlamlı, düzenli, bilinçli ve sistematik olarak yapılması gerekir. Rehberlik hizmeti; öğüt verme, karar dikte etme, talimat verme, kişiyi yönetme ve sınırlama işi değildir. Rehberliğe ihtiyaç duyan kişinin vereceği kararı, gideceği yolu, yapacağı işleri rehberlik yapan kişi tayin edip buyurmaz. Rehberlik yardımı alan kişinin karar verme ve tercihte bulunma özgürlüğü esastır.

İletişim kavramı, insan insana iletişim ve kitle iletişimi olmak üzere birbirinden farklı iki alanda kullanılmaktadır. Kitle iletişimi, sesli, görüntülü ve yazılı yayın araçlarıyla yürütülen çalışmaları kapsarken insan insana veya bireysel iletişim insanların birbirleriyle yüz yüze gelmek suretiyle veya uzaktan bire bir kurdukları iletişimleri ifade etmektedir. Bu çalışmada kitle iletişimine girmeden sadece yüz yüze iletişimin din hizmetlerindeki anlamı, önemi ve nasıl kullanılacağı üzerinde durulacaktır. Konunun uzmanları tarafından farklı şekillerde tarif edilmiş olmakla birlikte hemen bütün tanımlar, iletişimin insanlar arasında bilgi, duygu ve düşüncelerin paylaşılması süreci olduğunu ifade etmektedir. İletişim hayatta çok geniş bir alanı ilgilendirdiği için tanımlardaki farklılıklar, kullanım alanları ve iletişim anlayışındaki gelişmelerle ilgilidir.