Abdülehad Nuri-i Sivasi

Abdülehad Nûrî Efendi, 17. yüzyılın ilk yarısında yasamıs âlim ve sâir bir sûfîdir. Halvetiyye Tarikatı’nın dört ana kolundan biri olan Semsiyye’nin tek sûbesi konumunda bulunan Sivâsiyye’nin kurucusudur. Bu hüviyeti yanında, yasadıgı dönemde meydana gelen ve Osmanlı Devleti’nin önemli dînî fikir tartısmalarından biri olan Kadızâdeliler-Sivâsîler tartısmasının en önemli aktörlerinden biridir. Bu titiz çalısmada, tasavvuf tarihinde pek nadir görülen kırk halveti pes pese çıkaran ve Osmanlı Devleti’nin kırılma dönemi sayılan 17. yüzyılda yalnız Istanbul’da otuzdan fazla tekkenin kendisine baglı bulundugu, devlet ricali ve halk nezdinde saygı gören müstesna bir sûfinin hayatını; Ibn Arabî takipçisi bir ârifin fikirlerini; birçok siiri daha hayatta iken bestelenmis ve halen günümüzde de ilahi olarak söylenen Yunus’un takipçisi bir sairin edebî kisiligini bulacaksınız. Eser aynı zamanda, Sivâsiyye hakkında derli toplu ilk çalısma olma özelligini tasımaktadır.