Öykücü Metin İlkin'in Öyküsü

Kır bayır bir yerdi bura, yakında yamaçta ne bir ışık vardı, ne bir başka belirti. İnsanların önünde, insanlardan, insansı şeylerden uzaktılar, yapayalnızdılar. Gökte yıldızlar kendilerine yetmez gibi ölgündü, söndü sönecek. Ay solgundu. İtilip devrildikleri toprak, dikenli bitki örtüsünün altında can vermiş gibiydi. Onlar da can verseler bunca sürmezdi bu ezinç. Tekmeleniyorlardı.