Çocuk Kalbi

“Bugün okulun ilk günü… Köydeki yazlıkta üç aylık tatilimiz bir rüya gibi geçti.

Annem beni, üçüncü sınıfa yazdırmak için, bu sabah Baretti ilkokuluna götürürken, aklım hâlâ yazlıkta koşup oynadığım kırlarda idi, sürekli köydeki güzel günleri düşünüyor isteksiz isteksiz yürüyordum. Sokaklar çocuklarla doluydu. İki kitapçı dükkânı çanta, dosya ve defter alan anne ve babalarla tıklım tıklım doluydu. Okulun önü öyle kalabalıktı ki kapıcı ve belediye görevlisi giriş kapısının önünü açık tutmakta güçlük çekiyorlardı.

Kapıya yaklaşırken birinin omuzuma dokunduğunu fark ettim. Kıvırcık kızıl saçlı, güleç yüzlü, ikinci sınıf öğretmenimdi dokunan. “Eee! Enrico” dedi, “ayrıldık artık. Aynı sınıfta değiliz seninle” dedi. Ayrıldığımızı ben de biliyordum ama yine de bu sözleri duymak çok üzücüydü.”